Od zakochania do miłości

Kiedy związek jest w fazie zakochania, podejmowanie jakichkolwiek decyzji związanych z przyszłością, czyli małżeństwem i zakładaniem rodziny jest przedwczesne. Partnerzy dopiero uczą się siebie nawzajem, podejmują wyzwania życia codziennego, uczą się rozwiązywać problemy, zderzają swój potencjał we wzajemnych działaniach współpracy.

Aby zapewnić sobie skuteczne porozumienie w związku i możliwość rozwiązywania problemów, potrzebne są umiejętności komunikacyjne, oparte na potrzebie wzajemnego słuchania, przyjęciu zasady pozytywnej intencji. Oznacza to założenie, że wszystko, co jest przekazywane przez partnerów, robione jest szczerze i z dobrą intencją. Celem rozmowy jest udzielenie informacji o wzajemnych potrzebach, analiza sytuacji, szukanie rozwiązań, a nie poszukiwanie winnego. Wiele osób nie zdaje sobie sprawy z własnych potrzeb, a większość nie daje sobie nawet prawa do ich posiadania. Tym samym trudno nam empatycznie odnosić się do potrzeb partnera i być gotowym do ich realizacji. Ważną zasadą jest udzielanie sobie informacji zwrotnej, zamiast wzajemnego oceniania, zwłaszcza na poziomie tożsamości i krytyki, która nie zawiera propozycji rozwiązań (jesteś..., ty zawsze…, ty nigdy…, nie potrafisz…). To oceny i krytyka eskalują poziom emocji, pozbawiając rozmówców szansy konstruktywnego szukania rozwiązań.

Istotnym elementem zapewniającym współpracę w związku jest otwartość i możliwość rozmowy na każdy temat. Tematy tabu są powodem oddalania się małżonków, gdyż narażają się na gromadzenie spraw, których nie mogą ujawnić oraz emocji, których nie mogą rozładować w atmosferze akceptacji i szacunku, wprost bez rywalizacji i manipulacji własnymi uczuciami.

Wynika z tego w sposób oczywisty, że podstawą budowania satysfakcjonujących relacji małżeńskich czy związku opartego na partnerstwie jest zwrócenie się ku sobie. Oznacza to pracę nad rozwojem osobistym i zawodowym, dyskusje zmierzające do wypracowania stanowiska, uczenie się asertywności, nazywania i wyrażania uczuć, emocji, nazywania potrzeb, udzielania sobie informacji zwrotnych w trudnych, problemowych sytuacjach, podobnie jak okazywania wdzięczności i satysfakcji ze wspólnego dzielenia się własnym życiem.

Każdy z nas ma wdrukowane jakieś schematy z przeszłości, które nieświadomie przenosi do własnej rodziny, powtarza w relacjach z innymi ludźmi. Ważne jest wzajemne zauważanie takich przeniesionych modeli funkcjonowania, uczenie się ich rozpoznawania i radzenia sobie z ich negatywnymi skutkami. Warto uczyć się dystansu do własnych opinii, przekonań, schematów myślenia i stereotypów. Wchodzić w świat potrzeb i opinii partnera oraz uczyć się jego punktu widzenia, aby uwolnić się od swoich rutynowych zachowań i nawyków. Takie funkcjonowanie zwiększa poczucie bezpieczeństwa i bliskości w związku. Współpraca stwarza możliwość rozwoju partnerów i zachowania prawa do współdecydowania i współodpowiedzialności. Staje się podstawą do budowania poczucia bezpieczeństwa w związku oraz bazą do długofalowych wzajemnie satysfakcjonujących relacji miłości. Wartości takie jak miłość, poczucie bliskości, uczciwość, akceptacja, szczerość oraz szacunek tworzą szczęśliwą rodzinę, która wychowa szczęśliwe dzieci.